នីតិរដ្ឋប្បវេណី គឺជាផ្នែកមួយនៃច្បាប់ឯកជនដែលគ្រប់គ្រងទំនាក់ទំនងរបស់បុគ្គលមួយទៅមនុស្សម្នាក់ទៀត មុខងាររបស់ចៅក្រមរដ្ឋប្បវេណីគឺដើម្បីដោះស្រាយជម្លោះផ្លូវច្បាប់រវាងភាគីពីរគឺដើមចោទ និងចុងចោទ។

នីតិរដ្ឋប្បវេណី គឺជា “ច្បាប់ទូទៅរបស់ប្រជាជាតិមួយ មានន័យថា ជាច្បាប់អនុវត្តចំពោះប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់”៖ វាធានានូវស្ថានភាពបុគ្គល ទ្រព្យសម្បត្តិ និងទំនាក់ទំនងរវាងប្រជាពលរដ្ឋ ក្នុងន័យនេះ វាមានវត្តមាននៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ព្រោះវាទាក់ទងនឹងគ្រប់ដំណាក់កាលនៃជីវិតរបស់មនុស្ស៖ កំណើត ការងារ ជីវិតគ្រួសារ ការប្រើប្រាស់។ នីតិរដ្ឋប្បវេណីត្រូវបានបែងចែកជាសាខាសំខាន់ៗមួយចំនួន៖

— ច្បាប់នៃកាតព្វកិច្ច និងច្បាប់នៃកិច្ចសន្យាពិសេស;
— សិទ្ធិរបស់មនុស្ស;
— ច្បាប់គ្រួសារ;
— ច្បាប់ទ្រព្យសម្បត្តិ;
— ច្បាប់មរតក។

ម្យ៉ាងវិញទៀត សាខានៃច្បាប់ដែលពីមុនត្រូវបានភ្ជាប់ជាមួយនឹងច្បាប់ស៊ីវិលមានទំនោរទៅជាវិញ្ញាសាច្បាប់ស្វ័យភាព៖ ច្បាប់ធានារ៉ាប់រង ច្បាប់សំណង់ ច្បាប់អចលនទ្រព្យ ច្បាប់ជនបទ និងច្បាប់ការងារ។